ေန၀င္ခ်ိန္အေတြး

တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ေန၀င္ခ်ိန္ေတြေရာက္တိုင္း ေတြးၾကည့္မိတယ္။ ဘ၀ရဲ႔ေန၀င္ခ်ိန္ကေရာ ဘယ္ေတာ့ေရာက္လာ
မလဲရယ္လို့။ ကိုယ့္ဘာသာသံုးသပ္ၾကည့္တယ္ တစ္ေန႔တာ ဘာေတြလုပ္ျဖစ္လဲလို႔။ မွန္မွန္လိုင္းေပၚတက္တယ္။
ပ်င္းရင္ျပန္ဆင္းလာတယ္။အားရင္ဖိုရမ္ေတြထဲ ၀င္၀င္ကလိတယ္။ ျပီးရင္ ဘေလာ့ကိုေရးခ်င္လာရင္ေရးတယ္။
အလုပ္ရွိရင္လုပ္လိုက္တယ္။ျပီးရင္ရံုးဆင္း။ မနက္မိုးလင္းရံုးလာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ ညေနရံုးဆင္းရင္မုန္႔တီ
ဆိုင္ကိုသြား။ခုတေလာေတာ့မိုးရြာလို႔ဆိုင္ေတြကမဖြင့္ဘူး။ဟူးးးးးးးးးး နဖူးေပၚလက္တင္လို႔ရတဲ့အခ်ိန္မွာေသခ်ာ
ေတြးၾကည့္မိေတာ့ တစ္ေန႔တာအတြက္ ငါဘာေတြလုပ္ျပီးျပီလဲ။ ဘာေတြတိုးတက္လာလဲ။အေၾကြးစာရင္းေတြ လား။တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ လူမွဳေရးေတြ မ်ားမ်ားလာခဲ့။ဇာတ္လမ္းတြဲေတြၾကည့္လိုက္ ေဘာလံုးပြဲေတြထိုင္ ္ၾကည့္လိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ေတြကုန္ကုန္လာတယ္။ ဒါမဲ႔ မိေ၀းဖေ၀းေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ေ၀းတဲ့ေနရာမွာ (နိဳင္ငံရပ္ျခားေတာ့ မဟုတ္ဘူး) ေနရေတာ့ ဒါေတြကပဲ အပ်င္းေျပလုပ္ရင္းကေန ရင့္လာတဲ့အေနအထားကို ေရာက္လာျပီလို႔ထင္ မိတယ္။ဒါေၾကာင့္ ဘာလုပ္သင့္လဲ ဘာလုပ္ရမလဲ ။ လစာေလးထုတ္လိုက္ ကုန္လိုက္ မနည္းခ်ာလည္လိုက္ေန ရတဲ့ဘ၀မွာ အသားက်ေနေပမဲ ့ ၾကာေတာ့ ညည္းေငြ႔လာျပီ။ဘယ္လိုနည္းမ်ိဳးနဲ ့ရုန္းထြက္ခ်င္ေနတာလဲေတာ့ မသိဘူး။ အေ၀းဆံုးကို သာေျပးလိုက္ခ်င္တယ္ ပံုမွန္လည္ပတ္မွဳေတြနဲ ့ေ၀းတဲ့ေနရာတစ္ခုခုဆီကိုေပါ့။ အရမ္း ၾကီးတိုးတက္ေျပာင္းလဲခ်င္တာမဟုတ္ေပမဲ ့ ဘ၀မွာသာမာန္ေနထိုင္မွုမ်ိဳးနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္သြားရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မေကာင္းဘူးထင္တယ္။ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနခ်င္တာနဲ ့ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္တာနဲ႔က တူမေယာင္နဲ႔ မတူဘူး။ အင္း တစ္ခုခုေတာ့လုပ္သင့္ေနတာ သိေပမဲ ့ဘာလုပ္ရမွန္းမသိတာက လူတစ္ေယာက္ရဲ ့အၾကီးမားဆံုးအားနည္း ခ်က္ပဲ။ မသိတာက ခက္တယ္ေနာ္။ရွိျပီးသားလမ္းေၾကာင္းမွာ ေလွ်ာက္ရတာကလြယ္ေပမဲ့ လမ္းသစ္ကိုရွာ ေတြ႔ဖို႔ကမလြယ္ဘူး။ေတြ႔ခဲ့ရင္ေတာင္ လူျပတ္တဲ့လမ္းဆိုျပီး မသြားရဲပဲေနမွာလား။ တစ္ေယာက္တည္းသြားရဲ ေအာင္ လုပ္ရမွာေပါ့။ တစ္ေယာက္တည္းေနတတ္တဲ ့ အက်င့္ကေကာင္းတယ္လို႔ ငါထင္တယ္။ဒါေၾကာင့္ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ေနေတာ့မယ္။