ေတေလ

အေမမရွိေတာ့တဲ႔
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ ႔ဇာတိျမိဳ ႔ကေလးမွာ
ကၽြန္ေတာ္ဟာ အိုးနင္းခြက္နင္း
ဘယ္အရာကိုမွ ပီျပင္နိဳင္နင္းျခင္းမရွိ
ရင္ထဲက ကသိကေအာက္ျဖစ္မွဳေတြကို
ညွိႏွိဳင္းရင္း..................
ဖံုးကြယ္ရင္း................
ဟန္ေဆာင္ျပံဳးေတြနဲ႔
မိုးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္ခဲ႔ရတဲ႔ရက္ေတြက....မ်ားျပီ
ဆိုး၀ါးတဲ့အသိဥာဏ္ေတြနဲ႔
ရိုးသားတဲ႔ အဘိဓာန္ကို
ေခ်ဖ်က္ဖို႔ၾကိဳးစားခဲ့တာအၾကိမ္ၾကိမ္
အေမမရွိေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာေပါ့
ကၽြန္ေတာ္ဟာေတေလတစ္ေကာင္အျဖစ္
က်န္ေနရစ္ခဲ့ျပီ
ေတေလတစ္ေကာင္အျဖစ္....
က်န္ေနရစ္ခဲ့ျပီ။