အျပံဳးေနာက္ကြယ္၌

အခ်စ္ေရ
ေ၀းခဲ့ၾကရျပီ
ထာ၀ရအတြက္လား
တခဏပဲျဖစ္ပါရေစကြယ္
မင္းမသိတဲ့
ငါ႔ရဲ႔အခ်စ္ေတြ
မင္းမသိတဲ့
ငါ့ရဲ႔အျဖစ္ေတြ
ငါ့ရင္ထဲကေ၀ဒနာ
ဆယ္ေႏြထက္ကဲေနပါေပါ့လား။
ကြဲေၾကလုအသည္းလႊာ
ကႏၱာရအဆံုးမွာေတာ့
အခ်စ္ေရ
ၾကိတ္မွိတ္ကာျပံဳး။

မီးလွ်ံသက္သက္

ေမွးစက္ခို၀င္
သူ႔ရင္ခြင္ထဲ
တိုးေ၀ွ႔ျဖတ္သန္း
ပိုးဖလံတစ္ေကာင္လို
မီးလွ်ံသက္သက္အနမ္းကိုမွ
တမ္းတေနတတ္တာ။

အခ်စ္အတြက္
အရိုင္းသက္သက္
ရင္ခြင္ပ်က္ယြင္း
မသိျခင္းေတြကသာ
သူမသိတဲ့အလြမ္း
သူမသိတဲ့တမ္းတျခင္းေတြနဲ႔
ရူးသြပ္ေနဆဲပါေလ။

ႏွလံုးသားပဲ့ေၾကြ
လမ္းခြဲရက္စက္သြားေလလည္း
အိပ္မက္ထဲတိုး
ႏွိပ္စက္ႏွိဳးလည္း
အိပ္ပ်က္ညေတြမ်ားေနလည္းေလ
သည္တသက္မွာ
ႏွဳတ္မဆက္ပါပဲ
မီးလွ်ံထဲတိုး။

ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္

ဘ၀က တခါတခါ ကိုယ္ထင္ထားတာ ထက္ေတာင္ ၾကမ္းတမ္းတယ္။ ခ်ိဳျမိန္မွဳေတြရဲ ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ခါးသက္

တဲ ့အရာေတြ ရွိေနတတ္တယ္။ေရာဂါေပ်ာက္ေအာင္လို ့ အ၀င္မဆိုးေအာင္ ေဆးသၾကားဖံုးထားတဲ ့ ေဆးခါးခါး

ေတြလိုေပါ့။ မေသာက္ခ်င္ေပမဲ ့ အေျခအေနအရ ၾ ကိတ္မွိတ္ ေသာက္ရတာေတြ မျပံဳးခ်င္ေပမဲ ့ ဟန္ေဆာင္ျပံဳး

ေနရတာေတြကို စိတ္ပ်က္ခ်င္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရွာင္လႊဲလို႔ ရတဲ့အရာမွ မဟုတ္ပဲေလ။ မျဖစ္သင့္ဘူး ထင္တဲ့

အရာေတြကို မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ေနရတာက ပိုပင္ပန္းတယ္။ မြန္းၾကပ္တယ္။ ခံနိဳင္ရည္ မရွိခ်င္ေတာ့ဘူး။

မသိတဲ့လူဆိုရင္မသိဘူးဆိုျပီး ခြင့္လႊတ္ေပးလို႔ ရရင္ရမယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က သိေနေတာ့လည္း အသိအတိုင္း

က်င့္ၾကံနိဳင္ဖို႔ ၾကိဳးစားရေတာ့မယ္။ အခက္အခဲေတြ ကေတာ့ေနရာတိုင္းမွာ ရွိေနမွာပါပဲ။ ကိုယ္လုပ္လိုက္တဲ့

အရာတစ္ခုအတြက္ သူတပါး အဆင္ေျပရင္ ကိုယ္နာက်င္ေၾကကြဲရက်ိဳး ခံစားရက်ိဳးနပ္ပါတယ္။ အားလံုးဟာ

တစ္ဦးမဟုတ္တစ္ဦး အတြက္ေတာ့ အျဖည့္ခံေတြ ျဖစ္လာၾကရတာပဲေလ။ ကိုယ့္အတြက္ အျဖည့္ခံသက္သက္

လူမ်ိဳးနဲ ့ေတြ ႔ရသလို ကို္ယ္ကိုယ္တိုင္က အျဖည့္ခံျဖစ္ေနတဲ့ အခါလည္းရွိမယ္။

ဥပေဒမွာ သင္ခဲ႔ရတယ္ ယံုၾကည္ရန္လံုေလာက္ေသာ အခ်က္အလက္ရွိေသာ အခါမွတပါး မည္သည့္အရာကိုမွ
ယံုၾကည္ရန္အေၾကာင္းရွိသည္မမည္တဲ ့။ဒါေၾကာင့္ ယံုၾကည္မွု ရွိဖို႔ဆိုတာမလြယ္ပါဘူး။ နားလည္မွဳဆိုတာ လုပ္ယူလို႔ရေပမဲ ့ ယံုၾကည္မွု ဆိုတာက ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က ယံုမွျဖစ္တာမ်ိဳးပါ။ တစ္ခုခုကို ယံုၾကည္ မိျပီဆိုရင္
ယံုၾကည္တဲ့အတိုင္း ျဖစ္လာရင္ ျဖစ္လာျဖစ္မလာရင္ ေတာ္ေတာ္ခံရ ခက္လိမ့္မယ္။ တခါတခါက်ေတာ့ ယံုၾကည္မိတဲ့အတိုင္း ျဖစ္လာခဲ့တာေတြက မေကာင္းျပန္ဘူး။ ဘယ္လိုအေနအထားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လူတစ္ေယာက္ ဆီက ယံုၾကည္မွဳကို ရယူလိုက္နိဳင္တာဟာ အဲဒီလူရဲ ့ ဘ၀အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုကို ရလိုက္သလိုပါပဲ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ယံုၾကည္မွဳရဖို႔ဆိုတာ ခက္ခဲတယ္ေလ။

ေလာကမွာ မေသခ်ာဘူး ဆိုတဲ႔အရာေတြက အေသခ်ာဆံုးပဲ။ ေသခ်ာတယ္ဆိုတဲ့ အရာေတြက မေသခ်ာဘူး။

ေၾသာ္ဘ၀မွာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာထက္ ျဖစ္သင့္တာေလးေတြ ျဖစ္ခြင့္ရခဲ့ရင္ ေတာင္မွေကာင္းမယ္။ အေကာင္းဆံုးကို ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိတဲ့ ငါ့အတြက္ အေကာင္းဆံုးက ေရြးခ်ယ္သြားပါေစလို႔ ေျပာရမလားပဲ။ ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ကဗ်ာထဲကလိုေပါ့ က်ရွံုးတိုင္းသာ ငိုရပါမူ ဘယ္မွာမ်က္ရည္ က်န္မည္နည္း။ လွိဳင္းပုတ္တိုင္းသာ ျပိဳရပါမူ ဘယ္မွာေျမၾကီး က်န္မည္နည္း ဆိုတဲ့ စာသားေလးေတြက လူ႔ဘ၀ကို လွစ္ဟျပေနသလိုပါပဲ။ အရွံုးရွိရင္ အနိဳင္ရွိမယ္။ အနိဳင္အရွံုးမရွိတဲ့ အရာကေတာ့ စစ္မွန္တဲ့ ေမတၱာတရားပဲဲ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ အဆင္ေျပေနတာျမင္ရင္ ကိုယ့္မွာပါ ေပ်ာ္ရႊင္နိဳင္တဲ ့ မုဒိတာစိတ္ကပဲ ကိုယ့္ဘ၀ကို ေအးခ်မ္းမွဳေပးနိဳင္မွာ ေသခ်ာတယ္။ ဘယ္အရာကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္နဲ့ နွိဳင္းျပီးေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းစာ စိတ္ေလးေမြးၾကည့္လိုက္ရင္ခု ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အရာ အားလံုးဟာ ကိုယ့္အတြက္ ျငိမ္းခ်မ္းမွု ေတြျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းတို့အားလံုးလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေလးတစ္ခုနဲ ့အရာရာကို ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းနိဳင္ၾက ပါေစလို ့ ဆုေတာင္းေပးလိုက္တယ္။