တစ္စကၠန္႔ကေန ေနာက္တစ္စကၠန္႔၊ တစ္မိနစ္ကေန ေနာက္တစ္မိနစ္၊ တစ္နာရီကေန ေနာက္တစ္နာရီ၊ တစ္လကေန ေနာက္တစ္လ၊ အခ်ိန္တိုင္း စကၠန္႔တိုင္း ေျပာင္းလဲေနတာကို ငါသတိထားမိရဲ႕လား။ နွစ္တစ္နွစ္ကေန ေနာက္တစ္နွစ္ကို ေျပာင္းမွပဲ ေျပာင္းလဲျခင္း၊ အိုမင္းရင့္ေရာ္ျခင္း ပိုႀကီးရင့္လာျခင္း၊ အဲဒါေတြကို အသိအမွတ္ျပဳရမွာလား ... ဒါမွမဟုတ္ ငါဘယ္ေလာက္ပိုသိလာသလဲ ... ဘာေတြကိုပိုတိုး တက္ေအာင္လုပ္လာနိုင္သလဲ .... အေပၚယံပကာသန တိုးတက္မွဳလား၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာတိုးတက္မွဳလား ၊ လုပ္ငန္းတစ္ခုကို ကၽြမ္းက်င္ပိုင္နိုင္စြာ လုပ္ကိုင္လာနိုင္ျခင္းလား၊ ဒါမွမဟုတ္ သည္းခံစိတ္ ပိုမိုေမြးျမဴ လာနိဳင္ျခင္းလား၊ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ရင့္က်က္မွဳလား၊ စိတ္ပိုင္း ဆိုင္ရာရင့္က်က္မွဳလား၊ ေသျခင္းတရားနဲ႕ တျဖည္းျဖည္းနီးလာတာလား၊ အပါယ္တံခါး ပိတ္ဖို႔အတြက္ ပိုနီးစပ္လာတာလား၊ ကိုယ့္ကိုယ္္ကိုအတြက္ ဘာမွမလုပ္နိုင္ေသးရင္ေတာင္ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ တတ္စြမ္းသမွ် ဘာလုပ္ေပးခ့ဲတာရွိလဲ၊ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အဆင့္အတန္းကို အဲဒီလူ ပရဟိတ ဘယ္ေလာက္လုပ္သလဲ ဆိုတာနဲ႔ တိုင္းတာတယ္တဲ့ ။ ငါကေရာ ဘာေတြဘယ္လိုလုပ္ျပီးျပီလဲ ပရဟိတဆိုတာ နာဂစ္ျဖစ္တဲ့ေဒသကိုဆင္းၿပီး သြားလွဴေနမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္အနီးအနား ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိတဲ့ လူေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ ၾကည့္ရွဳတာဟာလည္း ပရဟိတပါပဲ။ လုပ္အားနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေငြအားနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ကာယ၊ ဥာဏ ဘာေတြနဲ႔ လုပ္ေပးခဲ့ဖူးပါလိမ့္ ... ဒီအခ်ိန္ ေသသြားရင္ကိုယ္ျပဳခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ေတြကို နွလံုးသြင္းနိုင္တဲ့ အေနအထားေရာ ေရာက္ျပီလား ... မေသခ်ာဘူး ထင္တယ္။ ကဗၺည္းထိုးရေလာက္ေအာင္ မဟုတ္ေပမယ့္ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ အခ်ိန္အခါ ေနရာ ေဒသမေရြး နွလံုးသြင္းနိုင္တဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳတစ္ခုခုေတာ့ ရွိသင့္တယ္။ တစ္နွစ္ကေနေနာက္တစ္နွစ္ကို ေျပာင္းသြားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဒီလိုျပန္ေတြးၾကည့္ေနတာလား ဆိုေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ညတိုင္းမဟုတ္ေပမယ့္ ရံဖန္ရံခါ ေတြးမိပါတယ္။ ေမာပန္းလို႔ အရမ္းအိပ္ခ်င္ေနတဲ့ ညမ်ိဳးကလြဲရင္ေပါ့။ တစ္နွစ္လံုးစာၿခံဳၿပီးေတြးလည္း ဒီအေတြးပါပဲ တစ္ေန႔စာေတြးလည္း ဒီအေတြးမ်ိဳးပဲ။နွစ္ေဟာင္းကေန နွစ္သစ္ေျပာင္းတဲ့ေန႔ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ေတာ့ သမားရိုးက်ေန႔ေလးတစ္ေန႔ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ကပဲ အေျပာင္းအလဲအေပၚလိုက္ျပီး မေတြး တတ္တာလား။ ဒါမွမဟုတ္ သမားရိုးက် ေနထိုင္မွုမွာပဲ အသားက်ခ်င္ေနတာလား။ ေျပာင္းလဲမွဳေတြေပၚလုိက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္မေပ်ာ္ရႊင္တတ္ဘူး။ ပံုမွန္ လည္ပတ္ေနက် လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုလိုပဲ New Year ဆိုတဲ့ပြဲမွာ စိတ္သစ္လူသစ္ျဖစ္မေနဘူး။ တစ္နွစ္မွာ ၁၂ လရွိတဲ့အထဲမွာ တစ္လမွေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲနဲ႔ လြတ္တဲ့လမရွိဘူး။ ဒါေတာင္ သူမ်ားနုိင္ငံက ယဥ္ေက်းမွုလို႔သတ္မွတ္တဲ့ New Year ကိုပြဲလုပ္လိုက္ေသးတယ္ ဆိုျပီးေျပာလို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ စကားမ်ားရပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကအဲလို ေဇာက္ထိုးျဖစ္ေနတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔လူပါ။ အရာရာနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေနတတ္တာလား မသိပါဘူး ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ စစ္မွန္တဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မွဳကို လိုလားတတ္သူတစ္ဦးပါ။ စစ္မွန္တဲ့ေပ်ာ္ရြင္မွုဆိုတာကလည္း မိမိခႏၵာထဲမွာပဲရနိုင္တဲ့ အရာဆိုေတာ့ ေန႔စဥ္ ေန႔တိုင္း မိနစ္စကၠန္႔တိုင္း သတိနဲ႔စိတ္ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနသင့္ပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပါရမီဆိုတာျဖစ္လာေအာင္ ဘ၀ဆက္တိုင္း ေလ့က်င့္မွဳယူေနရတဲ့ အရာဆိုေတာ့ တခဏေလးနဲ႔ေတာ့ မျဖစ္နိုင္ဘူး ထင္ပါတယ္။ ဒါေတြေၾကာင့္ပဲ ကၽြန္ေတာ့္အေတြးေတြ၊ စိတ္ေတြက အေျပာင္းအလဲတစ္ခုအေပၚ မူတည္ၿပီး ေျပာင္းလဲမေနတတ္တာလား။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ပါ 2008 ကေန 2009 ကိုေျပာင္းမယ့္ ေန႔ေလးတစ္ေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတဲ့ အေတြးေလးေတြကို ဆြဲထုတ္လုိက္ျခင္းပါ။ လူတိုင္း လူတိုင္း ကိုယ္ပိုင္အျမင္နဲ႔ေတြးေခၚယူဆခ်က္ေတ၊ြ စံသတ္မွတ္ခ်က္ေတြ၊ စည္းကမ္းေတြ၊ ဓေလ့ထံုးစံေတ၊ြ အစဥ္အလာေတြ၊ ဆန္းသစ္မွဳေတြ အားလံုးပါ၀င္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္ ဘ၀ေလးတစ္ခုစီေတာ့ ရွိၾကမွာပါပဲ။ ကိုယ့္အေတြး သူ႔အေတြး မွ်ေ၀ခံစားရင္း ဘ၀ခရီးကို ရဲ၀ံ့စြာေလွ်ာက္လွမ္းၾကတာေပါ့။ 2009 ဆိုတဲ့ နွစ္သစ္အေပၚမွာ သာမာန္ထက္ပုိတဲ့ ေတြးေခၚေမွ်ာ္ျမင္မွဳေတြ ေအာင္ျမင္မွဳေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းနိဳင္ၾကပါေစလို႔ ......
No comments:
Post a Comment