ရင္ဖြင့္ေဖာ္

မြန္းၾကပ္လြန္းျပီ
ဒါဏ္ရာေတြကမ်ားလြန္းျပီ
ကံၾကမၼာရဲ ႔ရိုက္ပုတ္မွဳေတြက
လြန္လြန္းျပီ
ေလာကဓံတဲ ့
ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္က်ေအာင္
ငါ ခံစားခဲ့ဖူးျပီ
ပတ္၀န္းက်င္မွာ
မ်က္ႏွာငယ္နဲ႔ ေနခဲ့ရတဲ့ဘ၀က
အခ်ိန္ၾကာလြန္းျပီ
ဘယ္ေတာ့မွလြတ္ေျမာက္မွာတဲ့လဲ
ေန႔ေန႔ညည
ဒုကၡေတြက နွိပ္စက္နိဳင္လြန္းတယ္
ရင္ဖြင့္ေဖာ္ရယ္.....
ေသြးဆုတ္ျဖဴေရာ္ေနတဲ့
ငါ႔ရဲ ႔စိတ္၀ိညာဥ္ေတြကို
ဘယ္လိုေႏြးေထြးမွဳမ်ိဳးနဲ႔
ႏွစ္သိမ့္ေစမွာလဲ
အေ၀းကေန
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္က
ေႏြးေထြးေစၾကမယ္ေလတဲ႔
ဒါေပမဲ႔.........
မင္းမရွိတဲ႔ မနက္ျဖန္တိုင္းအတြက္
ပစၥဳပၸန္ကိုခ်န္လွပ္ျပီး
အနာဂါတ္ကို......
ငါဘယ္လိုႏွလံုးသားမ်ိဳးနဲ႔
ရပ္တည္ျပီး
ေမာင္းနွင္သြားနိဳင္မွာတဲ့လဲ။