ေမေမသို ့

ေမေမ

ျမိဳသိပ္ရတာမ်ားလြန္းလို ့ အရမ္းပင္ပန္းေနျပီေမေမရယ္ .........
မိသားစု ဆိုတာကိုေတြးမိတိုင္း စိတ္ပ်က္၀မ္းနည္းအားငယ္ေနမိတယ္ ။
မိဘနဲ ့ခြဲျပီး တစ္နယ္တစ္ေက်းအေ၀းမွာ အလုပ္လာလုပ္တဲ ့ လူခ်င္းတူေပမဲ့ ရံုးပိတ္ရင္အိမ္ျပန္ျပီး
နားခိုစရာမရွိေတာ့ အရမ္း၀မ္းနည္းမိတယ္။ အိမ္ဆိုတဲ ့ေႏြးေထြးမွဳကို မရခဲ့တာ (၃) ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္
ေမေမဆံုးတာ ၃ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္။ ေတြးလိုက္တိုင္း မေန႔တစ္ေန ့ကလိုပဲ မြန္းၾကပ္လာတယ္ ။
ေမေမဆံုးေတာ့ လံုး၀မ်က္ရည္မက်ေအာင္ ထိန္းထားခဲ ့လို႔လားေတာ့ မသိဘူး ..အခုခ်ိ္န္ထိေတြးလိုက္တိုင္း ရင္ထဲမွာဆို ့နင့္လာတယ္ ။ နားခိုစရာ ရင္ခြင္မရွိတဲ ့ ေမေမ့ရဲ႕သမီး ဘ၀ခရီးၾကမ္းၾကီးကို တစ္ေယာက္တည္း ႁကိုးစားျပီး ေလ်ွာက္လွမ္းေနပါတယ္။ စိတ္ပ်က္အားငယ္မွဳေတြႁကံုတိုင္း စာအုပ္ေတြဖတ္ျပီး ေျဖသိမ့္ေနရတယ္ ဘ၀က ကဗ်ာမဆန္ေတာ့ ကဗ်ာေရးစရာေတာင္ အခ်ိန္မက်န္ေတာ့ဘူး။ နုနုရြရြ စကားလံုး လွလွေတြလည္း ဖန္တီးနိဳင္စြမ္း မရွိေတာ့ဘူး။ ၀ါသနာထက္ ၀မ္းစာကို ဦးစားေပးရေတာ့ သူမ်ားစိတ္နဲ႔ကိုယ့္ကိုယ္ ျဖစ္ေနျပီ။ လက္ရွိဘ၀ အေပၚမွာ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ေနတတ္တဲ ့ကိုယ့္ကိုယ္ကို မေက်နပ္ဘူး။ ႁကိုးစားမယ္ဆိုတဲ ့ကတိ
ေတြ ေမေမ့အတြက္ ဆိုတဲ့စိတ္ေတြနဲ ့ စကားလံုးလွလွေလးေတြနဲ ့ ကတိေတြအၾကိမ္ၾကိမ္ေပးျပီး ဘာတစ္ခု
မွ ေမေမ့အတြက္ လုပ္ေပးခြင့္မရလိုက္တဲ ့ ေမ့ေမ့ရဲ ့သမီးၾကီး ။အငယ္ႏွစ္ေယာက္ကိုလည္း ခုခ်ိန္ထိဘာမွျဖစ္ ေျမာက္ေအာင္ လုပ္မေပးနိုင္ေသးဘူး ေမေမရယ္ ...........
ေမေမ မသိလိုက္တဲ ့ ေနျပည္ေတာ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ သမီးအားလံုးနဲ ့ခြဲျပီးေတာ့အလုပ္လုပ္ေနတယ္ ေမေမရယ္ အေဆာင္မွာေနရတဲ့ဘ၀ကိုလည္း စိတ္ကုန္လာျပီ။ အိမ္ဆိုတဲ့အရာနဲ ့ ဘယ္ေတာ့မွေနခြင့္ရွိမွာလဲ ေမေမရယ္ ရင္ဖြင့္တိုင္ပင္စရာ အျမဲနားလည္ေပးတတ္တဲ ့ ေမေမ မရွိေတာ့ တစ္ခုုခုဆို သမီးတစ္ေယာက္တည္းပဲ ၾကိတ္ ခံစားေနရတာမ်ားေတာ့ အရမ္းမြန္းၾကပ္လာျပီေမေမ။ ေမေမ့ကို အိပ္မက္ထဲမွာေတြ ့တိုင္း ေမေမမေသဘူးတဲ ့ စကားေတြ အမ်ားၾကီးေျပာျပီးေတာ့ေပ်ာ္စရာၾကီးပဲ။ အိပ္မက္ကနိုးလာတဲ ့အခ်ိန္က်ေတာ့ အျပင္မွာ အမွန္တရား ကို ရင္ဆိုင္ဖို႔အားေမြးရျပန္ေရာ ေမေမရယ္။ လြမ္းတယ္ ဒါေပမဲ့အဲဒီအလြမ္းေတြကို ေျဖေဖ်ာက္ဖို႔အေျခအေနမွ မရွိေတာ့တာ။ ဒါေပမဲ ့ေမေမရယ္ သမီးရဲ ့ရင္ထဲမွာ အျမဲရွင္သန္ေနတဲ ့ ေမေမ့ကို သတိရ လြမ္းဆြတ္တိုင္း ေမေမျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ သမီးၾကိဳးစားေနပါ့မယ္ ေမေမရယ္ .......... ။